A miała być wolność

Hmm to druga notka więc wypadałoby napisać coś mądrego, uduchowionego wręcz, ale cóż jakoś ostatnio mam przesyt myśli rozleniwionych. Cały dzień rwie błogo malinki i myślę. To o studiach, których nadal mam dość a z drugiej strony chciałabym kontynuować, o moim zaplanowanym ślubie i załatwieniach z nim związanych, lista gości coraz bardziej przewyższa moje plany, o przyszłym domu, dzieciach, które mam nadzieje będę mieć. Czuję się zirytowana tym co się dzieje w Polsce. Może gdzieś indziej na świecie też tak jest a ja myślę że to tylko u nas i narzekam, wszędzie każą przynosić stertę papierków, wszędzie trzeba coś załatwiać a tak naprawdę nikogo taki papierek nie obchodzi, ważny jest fakt żeby był. Kiedyś ludzie potrafili sobie radzić bez biegania po setki podpisów i pieczątek. Czasem chciałabym zamieszkać z moim narzeczonym na bezludnej wyspie, niby jak w więzieniu a jednak bardziej wolni niż tutaj, bo jakim prawem ktoś rozporządza się naszym życiem, mówi czego nam wolno a czego nie, o wszystko trzeba się pytać, donosić dokumenty, potwierdzenia, pieczątki, niedługo żeby pójść do kibelka trzeba będzie pisać podanie a papier toaletowy będziemy mieć wyliczony zgodnie z rozporządzeniem Unii Europejskiej. Czasem wydaje mi się że kiedyś było lepiej. Co prawda inni mają gorzej, duuuużo gorzej. A dlaczego? Bo człowiek człowiekowi wilkiem.