Jestem Ciocią

Muszę się pochwalić, że jestem prawdziwą ciocią po raz pierwszy:) Mój braciszek ma syna:) Może ten fakt nie jest jakoś specjalnie przeze mnie celebrowany ze względu na niezbyt bliskie stosunki z bratową a raczej całkowity brak owych stosunków w ostatnim czasie ale jakby nie było mam tylko brata więc się cieszę:) Prawdopodobnie będzie Adam, obecnie waży 4,5 kg i ma 58 cm więc niezły chłop z niego:D Zmieniając temat na bardziej przyziemny to miałam dzisiaj megamęczący dzień. Zbierałyśmy z mamą buraki a pogoda była taka że przez wiatr który spokojnie można nazwać halnym ziemię miałam dosłownie na każdym kawałku mojego ciała. Więc jeśli ktoś z was będzie sobie słodził herbatę Polskim Cukrem niech o mnie wspomni he he:D Dowiedziałam się też że jest dla mnie szansa na posiadanie prawa jazdy! Jeśli nie zdam teraz egzaminu, będę zdawać w Szwecji. Podobno tam jest normalnie i nie oblewają tylko dlatego żeby wyssać z człowieka ostatnie pieniądze. Nie mówię że jestem mistrzem kierownicy, bo jeżdżę raczej kiepsko, ale tam mogę jeździć z Krzyśkiem, wystarczy że zrobi sobie jednodniowy kurs i po problemie a do egzaminu podejdę wtedy kiedy będę czuła się przygotowana. Super sprawa dla kogoś kto nie czuje się jak ryba w wodzie za kółkiem. Bo ja po jakichś 40 godzinach nie czuję się "nauczona" prawda jest taka że do tego potrzeba praktyki, niektórzy potrzebują jej więcej a nie ukrywajmy to raczej droga inwestycja. W Polsce chodzi o to żeby każdy nachapał się czyimś kosztem i tyle. Robienie tego głupiego prawka skróciło moje życie o co najmniej 5 lat i ja w dodatku jeszcze za to zapłaciłam. To miał być prezent dla narzeczonego, gdybym wiedziała jak to wygląda to bym mu skarpety kupiła. No ale cóż jak się powiedziało A to trzeba wydusić z siebie cały alfabet. W każdym razie jestem nastawiona bardziej optymistycznie bo mam jakąś alternatywę. Jako dumna ciocia pozdrawiam serdecznie:)